δάχτυλα μπλεγμένα, βλέμματα αγκαλιασμένα. είναι οι άλλοι, όχι εμείς, εκείνοι που θέλουν να μπορούν και μπορούν. ένα ποτήρι κρασί, κόκκινο, μόνο αυτό μου χρειάζεται τώρα. και κάποιος να μου το προσφέρει, βαρέθηκα πια να γεμίζω μόνη μου τα ποτήρια μου. με κούρασαν πια οι ίδιοι στίχοι που ακούω για χρόνια και μουρμουρίζω όταν οι άλλοι είναι - ή δεν είναι - μπροστά, δεν είναι αυτό που με απασχολεί. χρειάζομαι άλλη θέα, διαφορετική από αυτή που αντικρίζω τον τελευταίο καιρό, θέλω περισσότερο βάθος πασπαλισμένο με επιφανειακή ελαφρότητα. θέλω χρώματα πολλά, έντονα, μουντά, παλ, ανακατεμένα, ξέρεις, από αυτά που δεν ξέρεις πώς ακριβώς να τα ονομάσεις. πρασινογαλάζιο με ένα τόνο χρυσό. τα θέλω όλα αυτά. να τα ενώσω περίτεχνα και να φτιάξω το λευκό.

17/9/07

Υ.Γ. παιδιά, σας ευχαριστώ