27.6.07

Γιατί το κάνεις αυτό...;

Είσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Πάντα ήσουν…

Γιατί νοιάζεσαι μια φορά το εξάμηνο;
Τι δουλειά έχεις να ασχολείσαι;
Κόφτο πια!
Γιατί συνεχίζεις;
Αφού ποτέ δεν παίρνεις απάντηση.

Άσε με…
Επιτέλους άσε με!
Γιατί δεν έχει νόημα…

Ποτέ δεν είχε...
Δε θα με δεις ποτέ ξανά.
Ούτε κι εγώ εσένα.

Γιατί είσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Πάντα ήσουν...
Με νοιάζεις αλλά δε θα στο δείξω ποτέ πια…
Γιατί θα το ποδοπατήσεις ασυναίσθητα.
Ξανά…

16.6.07

Απ' τες εννιά


.
Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ’ τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθισα εδώ. Κάθουμουν χωρίς να διαβάζω,
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.

Το είδωλον του νέου σώματός μου,
απ’ τες εννιά που άναψα την λάμπα,
ήλθε και με ηύρε και με θύμισε
κλειστές κάμαρες αρωματισμένες,
και περασμένην ηδονή— τι τολμηρή ηδονή!
Κ’ επίσης μ’ έφερε στα μάτια εμπρός,
δρόμους που τώρα έγιναν αγνώριστοι,
κέντρα γεμάτα κίνησι που τέλεψαν,
και θέατρα και καφενεία που ήσαν μια φορά.

Το είδωλον του νέου σώματός μου
ήλθε και μ’ έφερε και τα λυπητερά·
πένθη της οικογένειας, χωρισμοί,
αισθήματα δικών μου, αισθήματα
των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα.

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.
.
.
.
.

Κ.Π.Καβάφης [1918]

7.6.07

Una decisione sbagliata

Μια ΛΑΘΟΣ απόφαση.
Με ποιο δικαίωμα αποφάσισα εγώ για τους άλλους; Νόμιζα ότι έκανα το σωστό. Δε με ένοιαζε που πονούσα. Γιατί έκανα το σωστό. Ή μήπως φοβόμουν;


Το μέσα μου βράζει από θυμό. Χρόνια τώρα… Δεν μπορώ να τον βγάλω έξω, να τον διώξω από πάνω μου. Έμαθα να τον καταπίνω σιωπηλά. Και τώρα βλέπω πως όλα ήταν ένα λάθος. Και θυμώνω μ’ εμένα που υπήρξα τόσο μικρή!

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο που η δική μου σειρά πέρασε. Δεν αποφασίζω εγώ αυτή τη φορά. Κάποιος άλλος πρέπει να αποφασίσει για μένα. Και τον παρακαλώ, με τρεμάμενα χείλη, να πάρει εκείνος τη σωστή απόφαση.

1.6.07

Για την Αμαλία

"Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας..."



Υ.Γ. το μόνο που μπορώ να κάνω... γιατί τα λόγια δεν έχουν πια νόημα. οι πράξεις έχουν σημασία από 'δω και πέρα.