Μια ΛΑΘΟΣ απόφαση.
Με ποιο δικαίωμα αποφάσισα εγώ για τους άλλους; Νόμιζα ότι έκανα το σωστό. Δε με ένοιαζε που πονούσα. Γιατί έκανα το σωστό. Ή μήπως φοβόμουν;
Το μέσα μου βράζει από θυμό. Χρόνια τώρα… Δεν μπορώ να τον βγάλω έξω, να τον διώξω από πάνω μου. Έμαθα να τον καταπίνω σιωπηλά. Και τώρα βλέπω πως όλα ήταν ένα λάθος. Και θυμώνω μ’ εμένα που υπήρξα τόσο μικρή!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο που η δική μου σειρά πέρασε. Δεν αποφασίζω εγώ αυτή τη φορά. Κάποιος άλλος πρέπει να αποφασίσει για μένα. Και τον παρακαλώ, με τρεμάμενα χείλη, να πάρει εκείνος τη σωστή απόφαση.
7.6.07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
χαμογέλα...να σε βλέπεις σε καθρέφτες
δεν υπάρχουν αποφάσεις...
αλλά επιλογές.φιλί
Έστω...
«Μια ΛΑΘΟΣ επιλογή.
Με ποιο δικαίωμα επέλεξα εγώ για τους άλλους; Νόμιζα ότι έκανα το σωστό. Δε με ένοιαζε που πονούσα. Γιατί έκανα το σωστό. Ή μήπως φοβόμουν;
Το μέσα μου βράζει από θυμό. Χρόνια τώρα… Δεν μπορώ να τον βγάλω έξω, να τον διώξω από πάνω μου. Έμαθα να τον καταπίνω σιωπηλά. Και τώρα βλέπω πως όλα ήταν ένα λάθος. Και θυμώνω μ’ εμένα που υπήρξα τόσο μικρή!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο που η δική μου σειρά πέρασε. Δεν επιλέγω εγώ αυτή τη φορά. Κάποιος άλλος πρέπει να επιλέξει για μένα. Και τον παρακαλώ, με τρεμάμενα χείλη, να κάνει εκείνος τη σωστή επιλογή.»
Υ.Γ.1 ίσως πάλι οι λέξεις να είναι το τελευταίο πράγμα που έχουν σημασία... τι έτσι τι αλλιώς..;
Υ.Γ.2 φιλί εγώ!
Δημοσίευση σχολίου