27.12.06

Σείστρο

Είμαι εδώ μα θέλω να γυρίσω εκεί. Είμαι εκεί μα θέλω να γυρίσω εδώ.
Δύο καλοκαίρια και τρεις χειμώνες.
Και τρένα να πάνε και να έρχονται.
Πάνω κάτω... Πάνω κάτω... Ασταμάτητα...

Χαιρετάω γνωστούς, χαιρετάω φίλους, αποχαιρετάω χρόνια...
«Καλή χρονιααά! Ευτυχισμένο το 2005 ίσως και 2006, μα στάσου, όχι... φτάσαμε στο 2007!»


Κάθε χρονιά μαθαίνουμε και κάτι καινούριο. Και αυτό το κάτι αφήνει πάνω μας ανεξίτηλα σημάδια. Σαν χριστουγεννιάτικες νιφάδες που έχουν πέσει πάνω στο παλτό μας απαλά, δίχως να τις πάρουμε χαμπάρι μα και χωρίς να μπορούμε να τις διώξουμε με ένα απλό τίναγμα του ώμου μας...

Το φετινό μου δίδαγμα...;

Ιδού :

«Τα πράγματα είναι πολύ απλά...»

...και τα τακούνια μου ηχούν στα πλακάκια του διαδρόμου ρυθμικά.

Υ.Γ. Καλή χρονιααά! Ευτυχισμένο το 2007!

22.12.06

Buon Natale e Buon anno a tutti...

Είναι εύκολο να περνάς το χέρι σου γύρω από τη μέση μου…
Είναι εύκολο να χαμογελώ όταν σε βλέπω...
Μα είναι άδικο να λες μια καληνύχτα και να φεύγεις βιαστικά...
Και βάζω λίγη βότκα με λεμόνι στο ποτήρι μου...
Και συζητώ με τα τραγούδια μου...
Και κάπου εκεί...να.. νομίζω... μα ναι! Και κάπου εκεί ξανάρχεσαι...

Κι ύστερα;

- Ξύπνα... Θα χάσεις το τρένο!

Και ξαναφεύγεις βιαστικά...

Κι ύστερα;
Μα δεν υπάρχει ύστερα...

14.12.06

Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη

  1. Ο συνδυασμός Ευρώπης και Ασίας είναι φαντασμαγορικός
  2. Ο κόσμος στους δρόμους είναι πραγματικά πολύς
  3. Οι οδηγοί πήραν το δίπλωμά τους πληρώνοντας και όχι με κανονικές εξετάσεις (9 στους 10 δεν ξέρουν να οδηγούν)
  4. Οι πεζοί δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον κώδικας οδικής κυκλοφορίας και περνούν σφήνα τους δρόμους (εκεί που οδηγείς…τσουπ σου πετιέται από το πουθενά ένας άνθρωπος)
  5. Στις μη τουριστικές περιοχές είναι σχεδόν αδύνατον να συνεννοηθείς παρά μόνο αν ξέρεις τα στοιχειώδη «παρακαλώ», «ευχαριστώ», «νερό» κ.τ.λ. στα τούρκικα. Ελάχιστοι γνωρίζουν αγγλικά…
  6. Αν δεν πας με κάποιο γνωστό (όπως ήταν για μένα η Εύα) σου πιάνουν τον κώ…λο
  7. Οι Τούρκοι είναι άνθρωποι δουλευταράδες. Μπορούν να βρούνε τους πιο περίεργους τρόπους για να βγάλουν λεφτά (π.χ. είδα ορισμένους να στέκονται σε μία άκρη στο δρόμο με μια ζυγαριά και να τους δίνεις λίγα χρήματα για να ζυγιστείς!)
  8. Οι σερβιτόροι είναι τρομερά ευγενικοί και εξυπηρετικοί! Σου αδειάζουν το τασάκι ακόμα κι αν έχει μισή γόπα μέσα, σου προσφέρουν τσάι ακόμα κι αν δεν έχει το μαγαζί – ταβέρνα όπου κάθεσαι (πάνε σε άλλο μαγαζί και σου φέρνουν), μπορείς να τους ζητήσεις να πάνε να σου αγοράσουν τσιγάρα (και να μη σε βρίσουν), σου φέρνουν αμέσως το φαγητό ή το τσάι που έχεις παραγγείλει (ακόμα και ψωμί φέρνουν τόσο ώστε να μη χρειαστεί να ξαναζητήσεις) και γενικά με ένα νεύμα είναι δίπλα σου για να ζητήσεις ό,τι ποθεί η καρδιά σου και το στομαχάκι σου. Δεν χρειάζεται να τους παρακαλάς για να σου φέρουν λίγο νερό (όπως κάποιους άλλους, μη λέμε εθνικότητες τώρα…)
  9. Τα σπίτια και τα κτίρια γενικότερα είναι πολύ όμορφα και σχετικά καλοδιατηρημένα. Τα περισσότερα βέβαια είναι παλιά ελληνικά σπίτια…
  10. Υπάρχουν πάρα πολλές γάτες στους δρόμους. Νομίζω μάλιστα ότι είναι και περισσότερες από τους σκύλους.
  11. Όλοι οι αδέσποτοι σκύλοι έχουν στο αυτί τους ένα κόκκινο (αν δεν κάνω λάθος) σκουλαρίκι για να μπορεί ο δήμος να τους ελέγχει.
  12. Σχεδόν όλες οι τουαλέτες είναι σε ελεεινή κατάσταση. Μυρίζουν και το καζανάκι δεν δουλεύει… Σε μερικές περιπτώσεις προτιμάς να τα κάνεις πάνω σου και να ρεζιλευτείς παρά να αναγκαστείς να μπεις εκεί μέσα… Υπήρχαν όμως και δυο-τρεις τουαλέτες που ήταν πραγματικά άψογες.
  13. Η μπύρα δεν έχει ωραία γεύση. Μοιάζει περισσότερο με νερό παρά με μπύρα. Είναι όμως πολύ φτηνή! Η πιο ακριβή μπύρα που ήπια έκανε 4 λίρες, δηλαδή περίπου 2 ευρώ.
  14. Στην Πόλη απαγορεύεται το eye-contact για όσους δε θέλουν να βρεθούν ξαφνικά στην αγκαλιά κάποιου Τούρκου γόη, με τον οποίο δε θα μπορούν να συνεννοηθούν κιόλας!
  15. Μην παραλείψεις να δοκιμάσεις όλα τα φαγητά (μη σκέφτεσαι ότι θα παχύνεις, αξίζει τον κόπο!) και κυρίως μην παραλείψεις να δοκιμάσεις προφιτερόλ και αιράνι (γιαούρτι αραιωμένο σε νερό με αλάτι)
  16. Δοκίμασε όλες τις γεύσεις ναργιλέ άλλά ρώτα πρώτα πού έχει τον καλύτερο ναργιλέ!
  17. Αν καπνίζεις Silk Cut φρόντισε να προμηθευτείς αρκετά πακέτα πριν πας στην Πόλη, καθώς εκεί δεν υπάρχει αυτή η μάρκα. Αν το ξεχάσεις, βολέψου με μια άλλη μάρκα τσιγάρων!
  18. Μην παιδεύεσαι με συγκοινωνίες. Πάρε ταξί όπου κι αν πας. Μην αφήσεις όμως να φανεί ότι είσαι τουρίστας γιατί είναι αποδεδειγμένα σίγουρο πως ο ταξιτζής θα σε κάνει βόλτες στην Κωνσταντινούπολη πριν σε πάει στον προορισμό σου και θα πληρώσεις τελικά τα μαλλιοκέφαλά σου!
  19. Πήγαινε οπωσδήποτε στην Αγία Σοφία, στις δεξαμενές του Ιουστινιανού, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στον πύργο του Γαλατά και στη γέφυρα, στο Μπλε Τζαμί, στο Τοπ Καπί, στη Βλαχέρνα και στη Μονή της Χώρας με τα υπέροχα ψηφιδωτά.
  20. Επίσης δεν πρέπει με την καμία να ξεχάσεις να κάνεις ένα πέρασμα από τη στοά με τα μπαχαρικά! Όλη η Κωνσταντινούπολη σε μυρωδιές και γεύσεις βρίσκεται γύρω σου. Μπορείς μάλιστα να κλείσεις την αίσθηση που σου προκαλεί αυτή η πόλη σε μικρά φακελάκια αγοράζοντας μπαχαρικά και διάφορες γεύσεις από τσάι και να τη μεταφέρεις στη μαμά σου, που σίγουρα θα ενθουσιαστεί!
  21. Πήγαινε για πρωινό ή για μεσημεριανό σε κάποιο καφενείο κοντά στο Βόσπορο. Αγόρασε μπουρέκια με φέτα, σπανάκι και πατάτα και γλυκάκια, παρήγγειλε και τσάι και απόλαυσε τη θέα τρώγοντας τις νοστιμιές αυτές.
  22. Αγόρασε μπακλαβά. Είναι διαφορετικός από αυτόν που φτιάχνουν στην Ελλάδα. Πρόσεχε όμως τους κύριους που είναι υπεύθυνοι στο τρένο γιατί τον λιγουρεύονται και μπορεί να θελήσουν να σου τον πάρουν! Πες τους ένα «sihtir git» ή «ananin ami» και τελείωσες!
  23. Φρόντισε να κάνεις τρελά ψώνια για να σου φύγει το άχτι και να νοιώσεις ότι ξοδεύεις τα λεφτά σου χωρίς να σε νοιάζει, αλλά κάνε και τρελά παζάρια γιατί έτσι θα γλιτώσεις πολλά λεφτά.
  24. Πήγαινε στο μαγαζί T-box. Θα βρεις μικρούς, φθηνούς θησαυρούς σε μικρές συσκευασίες. Μην απορείς πώς γίνεται μία ολόκληρη φούστα να είναι συσκευασμένη σ’ αυτό το μικρό κουτί. Απλά άνοιξέ το και θα δεις πώς θα ξεδιπλωθεί μπροστά σου! Μαγικοοοοοό;
  25. Να πας σε μπαρ και καφετέριες που είναι ταράτσες. Ειδικά το βράδυ η θέα είναι μαγευτική! Όλη η Κωνσταντινούπολη αρχόντισσα μπροστά στα πόδια σου!
  26. Κάνε βόλτα σε παλιές συνοικίες (πρώην ελληνικές). Είναι λες και βρίσκεσαι σε ταινία εποχής. Άνθρωποι έξω από τα μαγαζιά τους να παίζουν τάβλι και να πίνουν – τι άλλο – τσάι, παιδιά ψιλοβρώμικα, φορώντας αλάνταβα ρούχα να παίζουν στους δρόμους, γυναίκες να καθαρίζουν σεντόνια και μαξιλάρια και γενικά μία ατμόσφαιρα σαν κι αυτή που παρακολουθούμε στα ντοκιμαντέρ.
  27. Μην ξεχάσεις να μου χαιρετίσεις το φίλο μου, τον καβούρ – καρπούζ! Μην τον μπερδέψεις με κανέναν άλλο! Είναι αυτός που συχνάζει στη γειτονιά της Εύας, το Sisli.
  28. Γενικά προσπάθησε να συμπεριφερθείς σαν να είσαι πρωταγωνίστρια του «Sex and The City»! Ψώνισε, κάνε βόλτες, φάε έξω και ποτέ στο σπίτι, χρησιμοποίησε ταξί για τις συγκοινωνίες σου και πίνε τσάι όλη μέρα. Μην ανησυχείς για τα λεφτά… Νομίζεις ότι θα ξοδεύεις πολλά αλλά στην ουσία ξοδεύεις πολύ λίγα… Προσοχή όμως!!! Μην κοιμάσαι με όποιον βρίσκεις μπροστά σου και σου κάνει τα γλυκά μάτια (όπως αυτές οι τσούπρες στο «Sex and The City»)… Είπαμε… μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα!!!



Υ.Γ.1 Αυτό το post είναι για σας, Ελενίτσα και Ευάκι! Αφιερωμένο στα γέλια που κάναμε στην Πόλη και στις φοβερές-άπαιχτες-ανεπανάληπτες στιγμές μας! Άντε και καλή μας συνέχεια... Δύο χρόνια έμειναν ακόμη...

Υ.Γ.2 Ορίστε και κάτι χαρούμενο. Όπως ακριβώς το ζήτησες, Εύουσκα! Ευχαριστημένη; Δεν πιστεύω τώρα να ζητήσεις κι άλλο χριστουγεννιάτικο δώρο..!





25/09/2006

7.12.06

Arcangelo I

βότκα με στιμμένο λεμόνι και τα γνωστά τραγούδια να γαργαλάνε το μέσα μου κι έτσι απλά και ήρεμα σχεδόν αυθόρμητα βγαίνουν όλα στην επιφάνεια, αυτά που ήθελα να πω γίνονται ζευγάρι με αυτά που δεν ήθελα να πω κι αυτά που φοβόμουν να πω αγκαλιάζουν σφιχτά αυτά που δεν ήξερα ότι ήθελα να πω κι όλα αυτά μαζί μου βάζουν ένα τσιγάρο στα χέρια, ένα τσιγάρο που δεν προλαβαίνω να καταλάβω πότε έχει τελειώσει, δεν κάθομαι αναπαυτικά συνέχεια αλλάζω θέση στρίβω από τη μία γυρίζω από την άλλη αλλά πάντα σε κοιτώ στα μάτια μα η αλήθεια σου δε με ανακουφίζει όμως μου φτάνει που μου μιλάς
«να πληρώνουμε σιγά σιγά;»
«αμέ»
«10,50»
«πού έχουμε αφήσει τη λίμο;»
«σύνταγμα»
«α ok καληνυυύχτα»
«γειά σου και σένα μαρίτσα»