Δύο καλοκαίρια και τρεις χειμώνες.
Και τρένα να πάνε και να έρχονται.
Πάνω κάτω... Πάνω κάτω... Ασταμάτητα...
Χαιρετάω γνωστούς, χαιρετάω φίλους, αποχαιρετάω χρόνια...
«Καλή χρονιααά! Ευτυχισμένο το 2005 ίσως και 2006, μα στάσου, όχι... φτάσαμε στο 2007!»
Κάθε χρονιά μαθαίνουμε και κάτι καινούριο. Και αυτό το κάτι αφήνει πάνω μας ανεξίτηλα σημάδια. Σαν χριστουγεννιάτικες νιφάδες που έχουν πέσει πάνω στο παλτό μας απαλά, δίχως να τις πάρουμε χαμπάρι μα και χωρίς να μπορούμε να τις διώξουμε με ένα απλό τίναγμα του ώμου μας...
Το φετινό μου δίδαγμα...;
Ιδού :
«Τα πράγματα είναι πολύ απλά...»
...και τα τακούνια μου ηχούν στα πλακάκια του διαδρόμου ρυθμικά.
Υ.Γ. Καλή χρονιααά! Ευτυχισμένο το 2007!