Πάντα ήσουν…
Γιατί νοιάζεσαι μια φορά το εξάμηνο;
Τι δουλειά έχεις να ασχολείσαι;
Κόφτο πια!
Γιατί συνεχίζεις;
Αφού ποτέ δεν παίρνεις απάντηση.
Άσε με…
Επιτέλους άσε με!
Γιατί δεν έχει νόημα…
Ποτέ δεν είχε...
Δε θα με δεις ποτέ ξανά.
Ούτε κι εγώ εσένα.
Γιατί είσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Πάντα ήσουν...
Με νοιάζεις αλλά δε θα στο δείξω ποτέ πια…
Γιατί θα το ποδοπατήσεις ασυναίσθητα.
Ξανά…
Γιατί θα το ποδοπατήσεις ασυναίσθητα.
Ξανά…
2 σχόλια:
εσύ γιατί το γράφεις αυτο???
ένα) για να εκτονώσω το συναίσθημά μου
δύο) επειδή ξέρω ότι δεν μπορεί να το δει, γιατί δεν ξέρει ότι υπάρχει
Υ.Γ. το σύνολο σχεδόν - επαναλαμβάνω, σχεδόν! - όσων εκτίθενται στο μπλογκ αυτο εκτίθενται «ελεύθερα» ακριβώς επειδή οι άνθρωποι στους οποίους αναφέρονται δεν το γνωρίζουν ότι αναφέρονται σε αυτούς...
φόβος; δειλία; ντροπή; ανάγκη; χαλιναγώγηση του συναισθήματος από τη λογική (έστω και με χρονική καθυστέρηση); Ο Freud θα το ονόμαζε κατά πάσα πιθανότητα επιβολή των αυστηρών κανόνων που διέπουν το Υπερεγώ πάνω στο Εγώ...
Δημοσίευση σχολίου