23.3.07

Il pendolo di Foucault


Η δεισιδαιμονία φέρνει γρουσουζιά.
.
.

Η εμπειρία του Υπερφυσικού δε μπορεί να διαρκέσει πολύ δίχως να διαταράξει το νου.
.
.

Το μυστικό των πυραμίδων δεν αποκαλύπτεται αν τις υπολογίσεις σε μέτρα, αλλά μόνο σε αρχαίους κυβίτες.
.
.

Η τραγωδία του αυτόχειρα είναι ότι, μόλις κάνει το σάλτο από το παράθυρο, ανάμεσα στο έβδομο και στο έκτο πάτωμα, το ξανασκέφτεται : «Αχ, να μπορούσα να γυρίσω πίσω!».
.
.

Γεννιόμαστε πάντοτε σε λάθος ζώδιο, και το να παραμείνεις αξιοπρεπώς στον κόσμο σημαίνει ότι διορθώνεις μέρα με τη μέρα το ωροσκόπιό σου.
.
.

Πώς μπορεί η ζωή να είναι τόσο γενναιόδωρη και να προσφέρει μια τόσο μεγαλειώδη ανταμοιβή στη μετριότητα;
.
.

«Ανήκω σε μια χαμένη γενιά και βρίσκω τον εαυτό μου μόνο όταν παρίσταμαι ομαδικά στη μοναξιά των ομοίων μου.»
.
.
Crede firmiter et pecca fortiter
( Πίστευε σταθερά και αμάρτανε γενναία)
.
.

Μπορεί κανείς να βασανίζεται από τύψεις για όλη του τη ζωή, όχι επειδή διάλεξε το λάθος, γι' αυτό μπορεί τουλάχιστον να μετανιώσει, αλλά επειδή του είναι αδύνατον να αποδείξει στον εαυτό του ότι δε θα διάλεγε το λάθος.
.
.

Μπορεί κανείς να είναι δειλός επειδή το θάρρος των άλλων του φαίνεται δυσανάλογο με την κενότητα των περιστάσεων; Τότε η γνώση σε κάνει δειλό.
.
.

Είναι δυνατόν η πραγματικότητα να μην ξεπερνά απλώς τη φαντασία, αλλά να προηγείται, ή μάλλον να τρέχει προκαταβολικά για να διορθώσει τις ζημιές που θα δημιουργήσει η φαντασία;
.
.

Χωρίς την αίσθηση της αναμονης δεν υπάρχει παράδεισος.
.
.
Τα οράματα είναι λευκά, γαλάζια, αχνορόδινα. Τέλος, είναι ανάμεικτα και όλα φωτεινά, στο χρώμα της φλόγας ενός λευκού κεριού, θα δείτε σπίθες, θα νιώσετε το δέρμα σας να ανατριχιάζει σ' όλο σας το κορμί, όλα αυτά προαγγέλουν την αρχή της έκστασης όπου το πράγμα παρασύρει αυτόν που επιτελεί το έργο.
.
.

«...Λία. Τώρα δεν ελπίζω πια να την ξαναδώ, αλλά θα μπορούσα να μην την είχα συναντήσει και θα 'ταν χειρότερα. Θα 'θελα να ήταν εδώ, να μου κρατάει το χέρι, ενώ ανασυνθέτω τους σταθμούς της καταστροφής μου.»
.
.

Ν' αγαπάς ή να νομίζεις ότι αγαπάς σαν αιώνιος ιερέας μιας αρχαίας εκδίκησης.
.
.

Μισώ αυτούς που προσπαθούν να μου πουλήσουν την ψευδαίσθηση του πάθους.
.
.

Πόσο ξεκάθαρα γίνονται όλα όταν κοιτάζεις από το σκοτάδι μιας απομόνωσης!
.
.

2 σχόλια:

anyone είπε...

μήπως ν'αρχίσω να διαβάζω και εγώ?φουκώ.....

G.V.G_Ps είπε...

... ή Ουμπέρτο Έκο.

;-)