2.3.07

Che cosa senti?

- Τι ακούς;
- Ένα πιάνο.

Σε βλέπω μπροστά μου. Ναι, τα μάτια μου είναι κλειστά. Τα πόδια μου πάνω στο γραφείο.

Ανοιγοκλείνεις άτσαλα τα βλέφαρά σου. Ξάφνου με κοιτάς κατάματα. Περπατάς αθόρυβα με τα χέρια ορθάνοιχτα. Η έκφρασή σου θυμίζει άνοιξη.

- Τι ακούς;
- Ένα πιάνο.

Παύω να σκέφτομαι το οτιδήποτε. Και μένω να σε κοιτάζω. Εκστατικά. Περνώ απαλά τη γλώσσα μου πάνω από τα χείλη μου.

Κοντοστέκεσαι. Κάθεσαι στο πάτωμα. Σταυροπόδι, σαν παιδί. Χαμογελάς. Και με χαμηλωμένο το κεφάλι με κοιτάς.

- Τι ακούς;
- Ένα πιάνο.

Έχω ξαπλώσει στο πάτωμα. Ναι, τα μάτια μου είναι ακόμη κλειστά. Το πορτοκαλί φως της θερμάστρας χορεύει ρυθμικά πάνω στο σώμα μου.

Ξαπλώνεις. Στηρίζεις με το αριστερό χέρι το κεφάλι σου. Με το δεξί κάνεις σκιές πάνω μου. Τα δάχτυλά σου λικνίζονται γεμάτα υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούν.

- Τι ακούς;
- Σσσσσσσσσς.
- Σε ρώτησα τι ακούς!
- Τη σιωπή.

3 σχόλια:

Y.K.M.T. είπε...

http://ykmt3.blogspot.com/2006/06/blog-post_29.html

anyone είπε...

ώρες,ώρες η μουσική είναι μια σιωπηλή έκφραση συναισθημάτων....γι'αυτό δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή...

G.V.G_Ps είπε...

ykmt, καταλαβαίνεις... καταλαβαίνω...

anyone, πάντα είναι!Τυχεροί όσοι νοιώθουν αστείρευτα!